Jacques Perk is de jonggestorven dichter van de Tachtigers. Hij werd geboren op 10 juni 1859 in Dordrecht en overleed op 1 november 1881 in Amsterdam, op 22-jarige leeftijd aan tuberculose.
Perk was een vroegrijp talent en schreef al op jonge leeftijd poëzie. Hij was beïnvloed door de Duitse romantiek en de Franse symbolisten. Zijn poëzie is lyrisch en gevoelig, en kenmerkt zich door een sterke drang naar spiritualiteit en schoonheid.
Perks belangrijkste werk is de sonnettenkrans Mathilde, die hij schreef voor zijn geliefde, Mathilde van der Mey. Mathilde werd gepubliceerd in 1881, kort voor Perks dood. Het gedicht is een ode aan de liefde en de schoonheid van het leven.
Perks vroege dood was een groot verlies voor de Nederlandse literatuur. Hij wordt beschouwd als een van de belangrijkste vertegenwoordigers van de Beweging van Tachtig.