In Vlaanderen, de noordelijke deelstaat van België, alsook in Duitsland, is de traditie van vuurwerk afsteken tijdens oud & nieuw diepgeworteld in de samenleving. Deze Europese landen staan bekend om hun permissieve benadering wat betreft het afsteken van vuurwerk.
Vuurwerkregulatie in Duitsland
Duitsland heeft specifieke periodes gedefinieerd waarin vuurwerk verkocht en afgestoken mag worden. Er is onderscheid tussen de verschillende categorieën van vuurwerk:
| Categorie | Verkoopperiode | Afsteekperiode |
|---|---|---|
| Zwaarder Vuurwerk (o.a. categorie F2, F3, F4) | Laatste drie dagen van het jaar | 31 december en 1 januari (tot 07:00) |
| Categorie F1 | Hele jaar door | Hele jaar door |
Het is belangrijk om op te merken dat de verkoop van het zwaardere vuurwerk is beperkt tot de laatste drie dagen van het jaar. Categorie F1 vuurwerk, bekend als minder gevaarlijk, mag daarentegen het hele jaar door verkocht en gebruikt worden.
Regulering per deelstaat
Hoewel vuurwerk op landelijk niveau gereguleerd is, hebben de Duitse deelstaten de bevoegdheid om extra regels op te stellen, inclusief de mogelijkheid van een vuurwerkverbod op bepaalde tijden of plaatsen. Hierdoor kunnen de regels rondom vuurwerk afsteken aanzienlijk variëren per regio.
Vuurwerk afsteken in Engeland
Aan de andere kant staat Engeland een meer restrictief beleid voor. Hier is het afsteken van vuurwerk enkel toegestaan op eigen terrein. Voor diegenen die toch willen genieten van vuurwerkspektakels, biedt het bijwonen van georganiseerde shows een alternatief.
Veranderingen in Nederland
In Nederland heeft er vanaf 1 december 2020 een ingrijpende wijziging plaatsgevonden in het vuurwerkbeleid. De nieuwe regels kunnen invloed hebben op de mogelijkheden tot het afsteken van vuurwerk door particulieren.
Conclusie
Het beleid met betrekking tot het afsteken van vuurwerk verschilt aanzienlijk per land binnen Europa. Waar sommige landen, zoals Vlaanderen en Duitsland, een liberaal beleid voeren, kiezen andere, zoals Engeland, voor een restrictievere aanpak. Dit toont aan dat de nationale wetgeving en de individuele regels van deelstaten bepalend zijn voor wat wel en niet is toegestaan als het gaat om vuurwerkvieringen rond de jaarwisseling.