Het Wetboek van Strafvordering (Sv) is een Nederlands wetboek dat de regels voor het Nederlandse strafprocesrecht bevat. Het regelt de opsporing, vervolging en berechting van strafbare feiten. Het wetboek is ingegaan op 1 januari 1926.
Het Wetboek van Strafvordering is onderverdeeld in vier boeken:
- Boek I: Algemene bepalingen
- Boek II: Het opsporingsonderzoek
- Boek III: De vervolging
- Boek IV: De berechting
Het Eerste Boek bevat algemene bepalingen over de werking van het wetboek, zoals de bevoegdheid van de rechter en de rechten van de verdachte. Het Tweede Boek regelt het opsporingsonderzoek, zoals de aanhouding en inverzekeringstelling van de verdachte. Het Derde Boek regelt de vervolging, zoals het requisitoir van de officier van justitie en de dagvaarding van de verdachte. Het Vierde Boek regelt de berechting, zoals de behandeling van de zaak ter terechtzitting en het vonnis van de rechter.
Het Wetboek van Strafvordering is een belangrijk wetboek voor de rechtsstaat. Het regelt de bevoegdheden van de opsporingsinstanties en de rechter en waarborgt de rechten van de verdachte.
Het Wetboek van Strafvordering is in de loop der jaren verschillende keren gewijzigd. De laatste grote wijziging was in 2012. Deze wijziging had onder meer tot doel om het opsporingsonderzoek te versnellen en de rechten van de verdachte te versterken.