Een flâneur is iemand die rondslentert om te kijken en gezien te worden. Het is een Franse term die voor het eerst werd gebruikt in de 19e eeuw. De flâneur is een type stadsbewoner die zich bewust is van zijn omgeving en van de mensen om hem heen. Hij is een toeschouwer, maar ook een deelnemer aan het stadsleven.
De flâneur is vaak een kunstenaar of een intellectueel. Hij is geïnteresseerd in de schoonheid van de stad en in de mensen die er wonen. Hij geniet van het observeren van het dagelijks leven en van het opdoen van nieuwe indrukken.
De flâneur kan worden gezien als een tegenhanger van de moderne mens. De moderne mens is vaak gehaast en gestresst. Hij is gericht op het bereiken van doelen en op het genereren van winst. De flâneur daarentegen is gericht op het genieten van het moment en op het opdoen van nieuwe ervaringen.
In de moderne tijd is de flâneur niet meer zo algemeen als in de 19e eeuw. De stad is veranderd en de mensen zijn veranderd. De stad is sneller en drukker geworden. De mensen zijn meer gehaast en gestresst. Toch zijn er nog steeds mensen die de flâneur-mentaliteit aanhangen. Zij genieten van het rondslenteren door de stad en van het observeren van het dagelijks leven.
Hier zijn enkele voorbeelden van flâneurs uit de literatuur:
- Oscar Wilde, in zijn novelle “The Picture of Dorian Gray”
- Charles Baudelaire, in zijn gedichtenbundel “Les Fleurs du mal”
- Walter Benjamin, in zijn essay “The Arcades Project”
En hier zijn enkele voorbeelden van flâneurs uit de film:
- Frederico Fellini, in zijn film “La Dolce Vita”
- Jean-Luc Godard, in zijn film “Une Femme est une Femme”
- Wong Kar-wai, in zijn film “In the Mood for Love”