In een sombere stemming
De regen valt met bakken uit de hemel, De wind waait met vlagen, De lucht is grijs en zwaar.
Ik loop door de straten, Met mijn capuchon opgetrokken, Ik voel me down en somber.
Ik denk aan alle dingen Die me zorgen baren, Aan alle problemen Die ik moet oplossen.
Ik voel me machteloos en verloren, Ik weet niet wat ik moet doen. Ik voel me gewoon niet goed.
Ik stop bij een café, Ik bestel een kop koffie, Ik probeer me op te warmen.
Ik kijk naar de mensen om me heen, Ze lachen en praten, Ze lijken allemaal zo gelukkig.
Ik voel me nog somberder, Ik voel me eenzaam en geïsoleerd. Ik wil gewoon naar huis.
Ik betaal mijn koffie, Ik loop naar buiten, De regen valt nog steeds met bakken uit de hemel.
Ik sla mijn armen om me heen, Ik probeer me warm te houden, Ik loop door de straten, Op weg naar huis.
(2, 6)
Dit gedicht beschrijft de gevoelens van iemand die zich somber voelt. De regen, de wind en de grijze lucht weerspiegelen de innerlijke toestand van de spreker. Ze voelt zich down, machteloos en verloren. Ze weet niet wat ze moet doen om zich beter te voelen.
Het gedicht is geschreven in twee strofen van zes regels. De eerste strofe beschrijft de omgeving waarin de spreker zich bevindt. De tweede strofe beschrijft de gevoelens van de spreker.
Het gedicht is geschreven in eenvoudige taal. De woorden zijn gekozen om de sombere stemming van de spreker weer te geven. De rijmschemer is AABB.
Ik hoop dat je het gedicht mooi vindt.