Machteloos familielid van de klavierleeuw
In een ver land, ver weg van hier, woonde een klavierleeuw. Hij was een machtig en gerespecteerd dier. Hij speelde de mooiste muziek en iedereen was onder de indruk van zijn talent.
De klavierleeuw had een familielid, een kleine, onaanzienlijke muis. De muis was bang voor de klavierleeuw en hij vermeed hem altijd. Hij wist dat de klavierleeuw hem zou verscheuren als hij hem zou zien.
Op een dag was de klavierleeuw aan het spelen op zijn piano. Hij was zo in zijn spel verdiept dat hij niet opmerkte dat de muis in de kamer was gekomen. De muis was nieuwsgierig naar de piano en hij ging er dichterbij om te kijken.
Plotseling maakte de muis een foutje. Hij stootte tegen een toets en de muziek stopte. De klavierleeuw was woedend. Hij draaide zich om en zag de muis.
“Wie ben jij?” schreeuwde de klavierleeuw. “Waarom heb je mijn muziek gestopt?”
De muis was doodsbang. Hij wist niet wat hij moest zeggen. Hij stamelde: “Ik… ik… ik ben… ik ben de muis.”
De klavierleeuw lachte. “De muis?” zei hij. “Wat doe jij hier?”
De muis zei: “Ik… ik… ik kwam gewoon kijken.”
De klavierleeuw werd nog bozer. “Kijken?” zei hij. “Je hebt mijn muziek gestopt! Je hebt me beledigd!”
De muis zei: “Ik… ik… ik ben het spijt.”
De klavierleeuw zei: “Dat is niet genoeg,” zei hij. “Je moet gestraft worden.”
De klavierleeuw pakte de muis op en hield hem in zijn klauwen. De muis was zo bang dat hij dacht dat hij zou sterven.
Plotseling hoorde de klavierleeuw een stem. “Laat de muis los,” zei de stem.
De klavierleeuw keek om en zag een oude vrouw staan. Ze was gekleed in een lange, witte jurk en ze had een zachte stem.
De klavierleeuw zei: “Deze muis heeft mijn muziek gestopt. Hij moet gestraft worden.”
De oude vrouw zei: “Niet iedereen kan muziek maken zoals jij,” zei ze. “De muis heeft niets verkeerd gedaan.”
De klavierleeuw zei: “Maar hij heeft me beledigd.”
De oude vrouw zei: “Je moet vergeven,” zei ze. “Vergeving is de krachtigste kracht in de wereld.”
De klavierleeuw dacht na over wat de oude vrouw zei. Hij wist dat ze gelijk had. Hij liet de muis los.
De muis sprong weg en verstopte zich in een hoek. Hij was nog steeds bang voor de klavierleeuw, maar hij was ook dankbaar dat hij niet was gedood.
De klavierleeuw keek naar de oude vrouw. Hij zei: “Dank je,” zei hij. “Je hebt me geleerd een les.”
De oude vrouw glimlachte. “Het was mijn genoegen,” zei ze. “Nu ga ik weer.”
De oude vrouw liep weg en de klavierleeuw bleef achter. Hij dacht na over wat er was gebeurd. Hij wist dat hij anders moest zijn. Hij moest vergeven en niet langer wrok koesteren.
De klavierleeuw ging naar de piano en begon te spelen. Hij speelde de mooiste muziek die hij ooit had gespeeld. Hij speelde voor de muis, en hij speelde voor de oude vrouw. Hij speelde voor iedereen die vergeving nodig had.
Einde