In de wereldhit “Another Brick in the Wall (Part 2)” van Pink Floyd wordt korte metten gemaakt met het onderwijsinstituut. De song is een kritiek op het autoritaire en onderdrukkende onderwijssysteem, dat kinderen tot gehoorzaamheid en conformiteit dwingt.
De song begint met de volgende tekst:
We don’t need no education We don’t need no thought control No dark sarcasm in the classroom Teacher leave them kids alone
Deze tekst geeft al aan dat de song kritiek heeft op het onderwijssysteem. De leerlingen worden gedwongen om te leren wat de leraar wil dat ze leren, zonder dat ze zelf mogen nadenken of kritisch mogen zijn.
In de rest van de song wordt deze kritiek verder uitgewerkt. De leerlingen worden vergeleken met schapen die worden gemolken door de leraar. De leraar wordt afgeschilderd als een autoritaire figuur die de leerlingen onder controle houdt.
De song eindigt met een oproep tot revolutie:
We’ll build a wall We’ll build a great, great wall And we’ll make the teachers pay For making us all cry
Deze tekst suggereert dat de leerlingen het onderwijssysteem zullen omverwerpen. Ze zullen een muur bouwen om de leraar buiten te sluiten.
“Another Brick in the Wall (Part 2)” is een krachtige en iconische song die nog steeds relevant is. De song is een aanklacht tegen het autoritaire onderwijssysteem en een oproep tot vrijheid en zelfontplooiing.