Prostaatkanker wordt meestal ontdekt door middel van een prostaatspecifieke antigeen (PSA)-test en een rectaal toucher.
De PSA-test is een bloedtest die het niveau van PSA in het bloed meet. PSA is een eiwit dat door de prostaat wordt geproduceerd. Een verhoogd PSA-gehalte kan een indicatie zijn van prostaatkanker, maar kan ook worden veroorzaakt door andere aandoeningen, zoals goedaardige prostaathyperplasie (BPH).
Een rectaal toucher is een onderzoek waarbij de arts met een vinger in de endeldarm de prostaat voelt. Een vergrote of harde prostaat kan een indicatie zijn van prostaatkanker.
Als de PSA-test of het rectaal toucher een afwijking aantoont, kan er verder onderzoek worden gedaan, zoals een prostaatbiopsie. Bij een prostaatbiopsie wordt er een klein stukje weefsel uit de prostaat verwijderd en onderzocht door een patholoog.
De volgende onderzoeken kunnen worden gedaan om prostaatkanker te diagnosticeren:
- Prostaatbiopsie
- MRI-scan van de prostaat
- CT-scan van de bekken
- Botscan
De keuze van het onderzoek hangt af van de resultaten van de PSA-test, het rectaal toucher en andere factoren, zoals de leeftijd en de algemene gezondheidstoestand van de patiënt.
Prostaatkanker wordt meestal in een vroeg stadium ontdekt, omdat het PSA-gehalte in het bloed al verhoogd kan zijn voordat er klachten optreden. Als prostaatkanker in een vroeg stadium wordt ontdekt, is de kans op genezing groot.
Mannen van 50 jaar en ouder worden geadviseerd om jaarlijks een PSA-test te laten doen. Mannen met een verhoogd risico op prostaatkanker, zoals mannen met een familiegeschiedenis van prostaatkanker, kunnen al vanaf 45 jaar een PSA-test laten doen.