Het boek dat cabaretier Jan Beuving, zoon van Agnes Amelink, rangschikte onder de fictie is Het was maar een grapje van Kees Torn. Dit boek werd in 1976 gepubliceerd en is een verzameling van columns en essays van Torn. In deze columns en essays beschrijft Torn zijn ervaringen als cabaretier, maar hij schrijft ook over een breed scala aan andere onderwerpen, zoals politiek, cultuur en de samenleving.
Beuving heeft dit boek onder de fictie gerangschikt omdat hij het boek als een meesterwerk van de Nederlandse taal beschouwt. Hij vindt dat Torn op een unieke manier de Nederlandse taal gebruikt om zijn gedachten en gevoelens over de wereld te verwoorden. Beuving is ook onder de indruk van de humor van Torn, die hij als zowel scherp als ontroerend vindt.
In een interview met het NRC Handelsblad zei Beuving over het boek: “Ik vind Het was maar een grapje een van de mooiste boeken die ik ooit heb gelezen. Kees Torn is een meester in het gebruik van de Nederlandse taal. Hij kan met een paar woorden een hele wereld schetsen. En zijn humor is zowel scherp als ontroerend. Ik vind het een boek dat iedereen zou moeten lezen.”
Beuving is niet de enige die het boek van Torn hoog inschat. Het boek is bekroond met de Annie M.G. Schmidtprijs en de Multatuliprijs. Het wordt beschouwd als een van de belangrijkste werken van de Nederlandse naoorlogse literatuur.