Decoratieve mollige kinderfiguurtjes, ook wel putti of cherubijntjes genoemd, zijn een veelgebruikt motief in de kunst. Ze worden vaak afgebeeld als naakte, vleugelloze jongens, met mollige wangen, grote ogen en krullen. Putti worden vaak gebruikt als decoratie in kerken, paleizen en andere gebouwen. Ze kunnen ook worden gevonden in schilderijen, sculpturen en andere kunstwerken.
Een van de meest bekende voorbeelden van een putto is het werk van Michelangelo. In zijn fresco’s in de Sixtijnse Kapel zijn putti te zien die de verschillende scènes versieren. Ze worden afgebeeld als speelse, vrolijke figuren die de schoonheid en perfectie van het menselijk lichaam vertegenwoordigen.
Putti worden ook vaak gebruikt in rococokunst. In deze kunststijl worden putti vaak afgebeeld als speelse, ondeugende figuren die de lichtheid en frivoliteit van de rococo vertegenwoordigen.
In de moderne kunst worden putti soms gebruikt op een meer ironische of satirische manier. Ze worden bijvoorbeeld wel eens gebruikt om de onschuld of de onwetendheid van kinderen te symboliseren.
Putti zijn een veelzijdig en veel gebruikt motief in de kunst. Ze kunnen worden gebruikt om een verscheidenheid aan emoties en ideeën uit te drukken, van schoonheid en perfectie tot speelsheid en onschuld.