Puntig Meisje
In een donker bos, Verborgen voor de ogen, Woont een meisje met puntige oren, En een lange, witte staart.
Ze is een elfje, En ze is eenzaam, Want ze ziet er anders uit, Dan de andere mensen.
Ze wordt gepest, En ze wordt uitgelachen, En ze weet niet wat ze moet doen, Omdat ze anders is.
Op een dag, Komt ze een jongen tegen, Die niet bang voor haar is, En die haar accepteert zoals ze is.
Ze worden vrienden, En ze spelen samen, En ze lachen samen, En ze zijn gelukkig.
Het meisje is niet meer eenzaam, Want ze heeft een vriend, Die haar accepteert zoals ze is, En die van haar houdt.
Einde
Interpretatie
Het verhaal van Puntig Meisje is een verhaal over acceptatie. Het meisje wordt gepest en uitgelachen omdat ze anders is. Ze voelt zich eenzaam en onbegrepen. Maar dan ontmoet ze een jongen die haar accepteert zoals ze is. Hij is niet bang voor haar, en hij vindt haar mooi zoals ze is.
Het verhaal kan op verschillende manieren geïnterpreteerd worden. Het kan gezien worden als een verhaal over acceptatie van diversiteit. Het meisje is anders dan de andere mensen, maar dat betekent niet dat ze minder waardevol is. Ze verdient het om geaccepteerd te worden zoals ze is.
Het verhaal kan ook gezien worden als een verhaal over vriendschap. De jongen accepteert het meisje, en hij wordt haar vriend. Hij helpt haar om zich minder eenzaam te voelen, en hij geeft haar zelfvertrouwen.
Uiteindelijk is het verhaal van Puntig Meisje een verhaal over hoop. Het meisje vindt iemand die haar accepteert, en ze is niet meer eenzaam. Ze heeft een vriend, en ze is gelukkig.