De negende toon vanaf de grondtoon is de toon die negen stappen hoger ligt dan de grondtoon. In een diatonische toonladder is de negende toon een chromatische toon, wat betekent dat hij niet in de toonladder voorkomt. In een majeur toonladder is de negende toon een overmatige terts, terwijl hij in een mineur toonladder een verminderde terts is.
In de toonladder C-majeur is de grondtoon C. De negende toon vanaf C is dus een overmatige terts, wat neerkomt op een toon die negen stappen hoger ligt dan C. Deze toon is E#.
In de toonladder A-mineur is de grondtoon A. De negende toon vanaf A is dus een verminderde terts, wat neerkomt op een toon die negen stappen hoger ligt dan A. Deze toon is D#.
In de muziektheorie wordt de negende toon vaak gebruikt om dissonantie te creëren. Dit komt omdat de negende toon een relatief grote intervalafstand heeft ten opzichte van de grondtoon. In sommige muziekstijlen, zoals jazz, wordt de negende toon echter ook gebruikt om een meer dissonant en spannende klank te creëren.
In puzzelwoordenboeken wordt de negende toon vanaf de grondtoon vaak gebruikt als oplossing voor de puzzelwoorden “eigen aan de moren” en “kunstliefhebber”.
Hier zijn enkele voorbeelden van hoe de negende toon vanaf de grondtoon in muziek wordt gebruikt:
- In het jazzstandardnummer “All the Things You Are” wordt de negende toon gebruikt om een dissonant en spannende klank te creëren.
- In het klassieke muziekstuk “St. Matthew Passion” van Bach wordt de negende toon gebruikt om een gevoel van droefheid en melancholie te creëren.
- In het popnummer “Imagine” van John Lennon wordt de negende toon gebruikt om een gevoel van hoop en optimisme te creëren.