Een chagrijnig groot snoepje
In een snoepfabriek stond een groot snoepje. Het was een hele grote lolly, met een felrode bovenkant en een witte onderkant. Het snoepje was gemaakt van de lekkerste ingrediënten, maar toch was het chagrijnig.
Het was chagrijnig omdat het niet geliefd was. De kinderen die de fabriek bezochten, wilden altijd de kleine snoepjes. Ze vonden de grote lolly te groot en te moeilijk om op te eten.
Het snoepje voelde zich eenzaam en ongewenst. Het stond altijd in een hoekje, ver weg van de andere snoepjes. Het keek met een boze blik naar de kinderen die voorbijliepen.
Op een dag kwam er een klein meisje de fabriek binnen. Het meisje was nieuw in de stad en ze wist nog niet veel van snoep. Ze zag het grote snoepje staan en ze vond het prachtig.
Het meisje ging naar het snoepje toe en vroeg: “Wat ben jij?”
Het snoepje antwoordde: “Ik ben een lolly. Maar niemand houdt van mij. Ik ben te groot en te moeilijk om op te eten.”
Het meisje lachte. “Ik hou wel van jou,” zei ze. “Ik vind je prachtig.”
Het snoepje keek het meisje verbaasd aan. “Jij houdt van mij?” vroeg het.
“Ja,” zei het meisje. “Ik vind je zo groot en mooi. En ik weet zeker dat je heel lekker smaakt.”
Het snoepje glimlachte. “Dank je wel,” zei het. “Ik ben blij dat er iemand van mij houdt.”
Het meisje zette het snoepje in haar mond en begon eraan te likken. Het snoepje was inderdaad heel lekker. Het was zoet en sappig, en het smeltte heerlijk op de tong van het meisje.
Het meisje genoot van het snoepje. Ze lachte en sprong op en neer van plezier.
Het snoepje was gelukkig. Het was eindelijk geliefd. Het wist dat het nooit meer alleen zou zijn.
Einde
Moraal van het verhaal
Ook als je anders bent dan de anderen, kan er iemand van je houden. Het is belangrijk om jezelf te accepteren, ook als anderen je niet begrijpen.