Het publiek was in extase. De boeienkoning had ze betoverd met zijn kunsten. Hij had kettingen gebroken, sloten geopend en zich uit de meest onmogelijke situaties bevrijd.
Nu, aan het einde van zijn optreden, nam hij afscheid van het publiek.
“Dames en heren,” zei hij, “ik dank u voor uw aandacht. Het was een genoegen voor u op te treden.”
Hij boog diep en het publiek applaudisseerde luid.
De boeienkoning verliet het podium en ging naar zijn kleedkamer. Hij was moe, maar voldaan. Hij had zijn publiek weer eens versteld doen staan.
In zijn kleedkamer trok hij zijn kostuum uit en deed hij zijn normale kleren aan. Hij keek in de spiegel en zag een man die tevreden was met zichzelf.
Hij was een boeienkoning. Hij was de beste in zijn vak.
Epiloog
De boeienkoning stapte zijn hotelkamer binnen. Hij was net terug van een lange tournee en hij was blij om weer thuis te zijn.
Hij zette zijn koffer neer en ging naar het raam. Hij keek uit over de stad. Het was een mooie avond.
De boeienkoning dacht na over zijn carrière. Hij had al veel bereikt. Hij was beroemd over de hele wereld.
Maar hij was nog niet tevreden. Hij wilde meer.
Hij wilde de beste boeienkoning ter wereld worden.
De boeienkoning sloot zijn ogen en dacht aan zijn toekomst. Hij wist dat hij het zou kunnen.
Hij zou de beste worden.
Alternatief einde
De boeienkoning stapte zijn hotelkamer binnen. Hij was net terug van een lange tournee en hij was uitgeput.
Hij zette zijn koffer neer en liet zich op het bed vallen. Hij was klaar met optreden.
Hij was klaar met boeien.
De boeienkoning sloot zijn ogen en dacht aan zijn toekomst. Hij wist wat hij wilde doen.
Hij wilde een normaal leven leiden.
De boeienkoning zou een nieuwe baan zoeken. Hij zou een huis kopen en een gezin stichten.
Hij zou eindelijk gelukkig zijn.
Welk einde verkies je?