Het oude verhaal van een doortocht zonder grensdocument is een verhaal dat al eeuwenlang wordt verteld. Het gaat over een groep mensen die op de vlucht zijn voor oorlog of vervolging. Ze hebben geen grensdocumenten, dus moeten ze een manier vinden om de grens over te steken zonder gepakt te worden.
Het verhaal speelt zich af in een tijd waarin grenzen strenger bewaakt werden dan nu. De grenswachters waren op hun hoede voor mensen die illegaal probeerden de grens over te steken. De groep mensen in het verhaal moet dus heel voorzichtig zijn als ze de grens willen oversteken.
Ze besluiten om ‘s nachts de grens over te steken. Ze hopen dat de grenswachters dan minder alert zijn. Ze verbergen zich in het donker en wachten op het juiste moment om over te steken.
Uiteindelijk lukt het de groep mensen om de grens over te steken. Ze zijn veilig en kunnen nu verder reizen naar een veilige plek.
Het verhaal is een symbool voor de hoop en het verlangen van mensen die op de vlucht zijn. Het laat zien dat zelfs als het moeilijk is, mensen er altijd in slagen om een manier te vinden om hun vrijheid te vinden.
Hier is een versie van het verhaal:
In een tijd waarin grenzen strenger bewaakt werden dan nu, leefde er een groep mensen die op de vlucht waren voor oorlog. Ze hadden geen grensdocumenten, dus moesten ze een manier vinden om de grens over te steken zonder gepakt te worden.
De groep bestond uit een man, een vrouw en hun twee kinderen. Ze waren al maanden onderweg en waren uitgeput. Ze hadden geen voedsel of water meer en ze wisten niet waar ze heen moesten.
Op een avond besloten ze om ‘s nachts de grens over te steken. Ze hoopten dat de grenswachters dan minder alert zouden zijn.
Ze verborgen zich in het donker en wachtten op het juiste moment om over te steken. Toen de grenswachters niet keken, staken ze de rivier over die de grens vormde.
Ze waren veilig aan de overkant van de rivier, maar ze wisten dat ze nog niet veilig waren. De grenswachters zouden ze nog kunnen vinden.
Ze liepen door het bos en probeerden zo onopvallend mogelijk te zijn. Ze waren bang om opgepakt te worden, maar ze waren ook opgelucht dat ze de grens hadden overgestoken.
Na een paar uur lopen kwamen ze bij een dorp. Ze vroegen de dorpelingen om hulp en de dorpelingen boden hen onderdak aan.
De groep was veilig en kon nu verder reizen naar een veilige plek. Ze waren dankbaar voor de hulp van de dorpelingen en ze wisten dat ze nooit zouden vergeten hoe ze hen hadden geholpen.
Het verhaal van een doortocht zonder grensdocument is een verhaal dat al eeuwenlang wordt verteld. Het is een verhaal van hoop en verlangen, een verhaal over mensen die op zoek zijn naar een veilige plek om te wonen.