De uitdrukking “hulde brengen aan het vat valt uit de toon” betekent dat het niet gepast is om iets te prijzen dat in feite niet zo goed is. Het is een manier om te zeggen dat iemand of iets niet de moeite waard is om te prijzen.
In het geval van de uitdrukking “hulde brengen aan het vat valt uit de toon (9)”, kan de “9” worden gezien als een verwijzing naar de negentiende eeuw. In die tijd was er een tendens om alles uit de Oudheid te idealiseren, ook als het in werkelijkheid niet zo goed was. Zo werden Griekse en Romeinse kunstwerken vaak als perfect gezien, terwijl ze in werkelijkheid vaak niet zo goed geproportioneerd of uitgevoerd waren.
In de context van de negentiende eeuw kan de uitdrukking dus worden gezien als een kritiek op die tendens. Het is een manier om te zeggen dat het niet terecht is om iets uit de Oudheid te prijzen als het in werkelijkheid niet zo goed is.
Een moderne toepassing van de uitdrukking zou kunnen zijn in de context van de kunstwereld. Stel dat een kunstcriticus een schilderij van een beginnend kunstenaar bekritiseert, maar dat de kunstenaar in kwestie toch een hoge prijs voor het schilderij vraagt. De kunstcriticus zou dan kunnen zeggen dat “hulde brengen aan het schilderij uit de toon valt”, omdat het schilderij simpelweg niet goed genoeg is om die prijs waard te zijn.
Een andere mogelijke toepassing van de uitdrukking zou kunnen zijn in de context van de politiek. Stel dat een politicus een speech houdt waarin hij zijn eigen regering bejubelt, terwijl die regering in werkelijkheid niet zo goed functioneert. De oppositie zou dan kunnen zeggen dat “hulde brengen aan de regering uit de toon valt”, omdat de regering simpelweg niet zo goed is als de politicus beweert.
In het algemeen kan de uitdrukking “hulde brengen aan het vat valt uit de toon” worden gebruikt om te zeggen dat het niet terecht is om iets te prijzen als het in werkelijkheid niet zo goed is. Het is een manier om kritiek te uiten op iets dat als perfect wordt gezien, maar dat in werkelijkheid niet zo goed is.