Het bedwingen van de Mount Everest is zeer gevaarlijk. De berg is de hoogste ter wereld en de omstandigheden op grote hoogte zijn extreem. De lucht is dun, waardoor het moeilijk is om te ademen. Ook is er een verhoogd risico op hoogteziekte, wat levensgevaarlijk kan zijn. Daarnaast zijn er andere gevaren, zoals lawines, vallen en slecht weer.
Volgens de Himalayan Database zijn er sinds 1953, het jaar van de eerste geregistreerde beklimming, minstens 311 bergbeklimmers omgekomen op de Mount Everest. Dat is ongeveer 1,2 procent van de alpinisten die de berg beklommen.
De kans op overleven is de afgelopen jaren wel iets verbeterd. Dit komt doordat er meer ervaring is opgedaan met het beklimmen van de berg, de uitrusting is verbeterd en er meer hulpmiddelen beschikbaar zijn, zoals zuurstofmaskers en reddingsteams.
Toch blijft het bedwingen van de Mount Everest een zeer gevaarlijke onderneming. Alleen ervaren bergbeklimmers met de juiste uitrusting en voorbereiding zouden de klim moeten overwegen.
Hier zijn enkele van de specifieke gevaren die klimmers op de Mount Everest kunnen tegenkomen:
- Hoogteziekte: Dit is een levensgevaarlijke aandoening die kan optreden wanneer iemand te snel of te hoog stijgt. Symptomen van hoogteziekte zijn onder meer hoofdpijn, misselijkheid, braken, kortademigheid en verwardheid.
- Lawines: Lawines zijn een constant gevaar op de Mount Everest. Ze kunnen worden veroorzaakt door sterke wind, regen of sneeuwval.
- Vallen: De hellingen van de Mount Everest zijn steil en glibberig. Een val kan leiden tot ernstige verwondingen of de dood.
- Slecht weer: Het weer op de Mount Everest kan snel en onverwacht veranderen. Stormen kunnen gevaarlijk zijn voor klimmers die zich op grote hoogte bevinden.
Als je overweegt om de Mount Everest te beklimmen, is het belangrijk om je goed te informeren over de risico’s en om je goed voor te bereiden.