De schrijver van de dichtbundel “Snikken en glimlachjes” is François Haverschmidt, ook wel bekend onder zijn pseudoniem Piet Paaltjens. Haverschmidt werd geboren in Leeuwarden in 1835 en overleed in Schiedam in 1894. Hij was een Nederlands dichter, predikant en hoogleraar aan de Rijksuniversiteit Utrecht.
“Snikken en glimlachjes” werd voor het eerst gepubliceerd in 1867 en was meteen een groot succes. De bundel bevat een verzameling van gedichten die een mix van melancholie, humor en ironie bevatten. De gedichten gaan over onderwerpen als liefde, dood, religie en de natuur.
Haverschmidt gebruikte zijn pseudoniem Piet Paaltjens om zijn gedichten een meer persoonlijke en directe toon te geven. Hij wilde zich niet laten beïnvloeden door de verwachtingen van anderen en wilde zijn gevoelens en ideeën vrijelijk kunnen uiten.
“Snikken en glimlachjes” is een van de meest invloedrijke dichtbundels in de Nederlandse literatuur. Het heeft een belangrijke rol gespeeld in de ontwikkeling van de Nederlandse poëzie en heeft een grote invloed gehad op latere generaties dichters.
Hier zijn enkele van de bekendste gedichten uit “Snikken en glimlachjes”:
- “Het leven is een droom”
- “Een onsterfelijk lied”
- “De schippers van de Schelde”
- “De dijken”
- “De laatste bloem”
“Snikken en glimlachjes” is nog steeds verkrijgbaar in boekhandels en is online te lezen.