De schrijver van de dichtbundel “Snikken en grimlachjes” is François Haverschmidt, die onder het pseudoniem Piet Paaltjens publiceerde. De bundel werd voor het eerst gepubliceerd in 1863 en is een van de meest invloedrijke dichtbundels in de Nederlandse literatuur.
Haverschmidt werd geboren in Leeuwarden in 1835. Hij studeerde theologie aan de Universiteit van Leiden en werd na zijn studie predikant in Schiedam. Hij bleef tot zijn dood in 1894 schrijven, maar “Snikken en grimlachjes” is zijn bekendste werk.
De bundel bestaat uit 22 gedichten die een contrast vormen tussen romantische idealen en de nuchtere werkelijkheid. De gedichten zijn vaak humoristisch, maar ook melancholisch en pessimistisch. Ze beschrijven de gevoelens van een jongere die worstelt met de wereld om hem heen.
“Snikken en grimlachjes” werd bij publicatie enthousiast ontvangen door de kritiek. De bundel werd gezien als een vernieuwende bijdrage aan de Nederlandse literatuur. De gedichten van Paaltjens hebben een grote invloed gehad op latere Nederlandse dichters, zoals P.C. Hooft en Guido Gezelle.
Hier zijn enkele van de meest bekende gedichten uit “Snikken en grimlachjes”:
- “In den tuin der sociëteit”
- “De oude dijk”
- “De droom”
- “Het lied van den dwalende”
- “De laatste roos”
“Snikken en grimlachjes” is een klassieker uit de Nederlandse literatuur. De bundel is nog steeds actueel en wordt nog steeds gelezen en bewonderd door jong en oud.