De voorloper van de walkie talkie is de draagbare radio. De eerste draagbare radio werd ontwikkeld in 1916 door de Amerikaanse uitvinder Nathan Stubblefield. Deze radio was echter nog niet erg praktisch, omdat hij erg groot en zwaar was.
In de jaren 1920 en 1930 werden er verschillende draagbare radio’s ontwikkeld die kleiner en lichter waren. Deze radio’s werden vooral gebruikt door de politie en de brandweer.
De eerste walkie talkie die de bijnaam “walkie talkie” kreeg was de Motorola SCR-300. Deze walkie talkie werd in 1940 ontwikkeld voor het Amerikaanse leger. De SCR-300 was een draagbare radio die op de rug kon worden gedragen. De radio had een bereik van ongeveer 1,5 kilometer.
De SCR-300 werd een groot succes bij het Amerikaanse leger. De radio werd gebruikt tijdens de Tweede Wereldoorlog en was van onschatbare waarde voor de communicatie tussen soldaten.
Na de Tweede Wereldoorlog werd de walkie talkie ook populair voor civiele doeleinden. Walkie talkies werden gebruikt door bedrijven, instellingen en particulieren.
Tegenwoordig zijn walkie talkies nog steeds een populair communicatiemiddel. Walkie talkies worden gebruikt door professionele gebruikers, zoals de politie, de brandweer en de bouwsector. Walkie talkies worden ook gebruikt door particulieren, bijvoorbeeld door wandelaars, fietsers en kampeerders.
De belangrijkste voorlopers van de walkie talkie zijn:
- De draagbare radio van Nathan Stubblefield (1916)
- De draagbare radio’s van de jaren 1920 en 1930
- De Motorola SCR-300 (1940)