In het kabinet betekent gedogen dat een partij of groep partijen die geen meerderheid in de Tweede Kamer heeft, steun krijgt van een andere partij of groep partijen om een kabinet te vormen. De partij of groep partijen die gedoogt, stemt in de Tweede Kamer in met de wetsvoorstellen van het kabinet, maar neemt zelf geen deel aan het kabinet.
Een gedoogkabinet is dus een minderheidskabinet dat steun krijgt van een of meer partijen die niet deelnemen aan het kabinet. Dit kan gebeuren als er na de verkiezingen geen coalitie kan worden gevormd die een meerderheid in de Tweede Kamer heeft.
Een voorbeeld van een gedoogkabinet is het kabinet-Rutte II (2012-2017). Dit kabinet bestond uit VVD, CDA, D66 en ChristenUnie. De PVV steunde dit kabinet op het gebied van immigratie en asielzaken.
Een gedoogkabinet is een minder stabiele vorm van kabinet dan een meerderheidskabinet. De partij of groep partijen die gedoogt, kan namelijk op elk moment het gedoogakkoord opzeggen. Dit kan leiden tot een val van het kabinet.
In de Nederlandse politiek is gedogen een relatief zeldzaam verschijnsel. Tot nu toe zijn er in Nederland slechts drie gedoogkabinetten geweest.
In de huidige situatie, na de Tweede Kamerverkiezingen van 2023, is er een kans op een gedoogkabinet. De VVD heeft aangekondigd niet deel te nemen aan een nieuw kabinet, maar wil wel een kabinet van PVV en NSC gedogen.