De meeste mensen vinden dat de fiscus de koning net zo kritisch moet controleren als iedereen anders. Dit is omdat de koning een publiek figuur is en een voorbeeld moet stellen. Hij moet zich aan dezelfde regels houden als iedereen anders.
Een blaffende waakhond is een hond die op alles en iedereen let. Hij blaft als hij iets ziet dat niet in de haak is. De fiscus is de waakhond van de overheid. Hij zorgt ervoor dat iedereen zijn belastingen betaalt en dat er geen fraude wordt gepleegd.
Als de fiscus de koning niet kritisch controleert, dan kan hij zich onverantwoordelijk gedragen. Hij kan bijvoorbeeld belastingen ontduiken of andere vormen van fraude plegen. Dit zou een slecht voorbeeld zijn voor de rest van de samenleving.
Er zijn echter ook mensen die vinden dat de fiscus de koning niet kritisch moet controleren. Zij vinden dat de koning een speciale status heeft en dat hij daarom niet op dezelfde manier moet worden behandeld als iedereen anders.
Ze argumenteren dat de koning een symbool is van de Nederlandse staat. Hij vertegenwoordigt het land in het buitenland en is een belangrijke factor in de Nederlandse cultuur. Als de fiscus de koning kritisch controleert, dan kan dit de status van de koning schaden.
Uiteindelijk is het aan de overheid om te bepalen hoe de fiscus de koning moet controleren. De overheid moet een balans vinden tussen het belang van controle en het belang van de status van de koning.
Persoonlijk ben ik van mening dat de fiscus de koning wel kritisch moet controleren. De koning is een publiek figuur en hij moet zich aan dezelfde regels houden als iedereen anders. Als de fiscus de koning niet kritisch controleert, dan kan dit een slecht voorbeeld zijn voor de rest van de samenleving.