Onder de hoge schoenen die populair waren in de jaren 70, zaten verschillende soorten zolen, afhankelijk van het type schoen:
Plateauzolen: Dit waren dikke, doorlopende zolen die overal even hoog waren. Ze waren vaak gemaakt van kurk, rubber of hout en konden tot wel 10 centimeter hoog zijn. Plateauzolen waren populair bij zowel mannen als vrouwen en werden vaak gedragen met jeans, maxi-jurken en jumpsuits.
Wedges: Dit waren wigvormige zolen die aan de voorkant lager waren dan aan de achterkant. Wedges waren er in verschillende hoogtes en materialen, en werden vaak gedragen met jurken en rokken.
Blokhakken: Dit waren stevige, vierkante hakken die in verschillende hoogtes verkrijgbaar waren. Blokhakken waren populair bij zowel mannen als vrouwen en werden vaak gedragen met pakken, broeken en jurken.
Pumps: Dit waren schoenen met een hoge, dunne hak. Pumps waren er in verschillende kleuren en materialen, en werden vaak gedragen met jurken en rokken.
Naast deze zolen waren er ook hoge schoenen met sleehakken, laarzen met hoge hakken en sandalen met plateauzolen.
De populariteit van hoge schoenen in de jaren 70 kan worden toegeschreven aan verschillende factoren, waaronder:
- De opkomst van de disco-scene: Hoge schoenen waren een belangrijk onderdeel van de disco-mode, die kenmerkend was door glitter, glamour en opvallende kleding.
- De feministische beweging: Hoge schoenen werden door sommige vrouwen gezien als een symbool van kracht en onafhankelijkheid.
- De algemene trend naar meer casual kleding: Hoge schoenen konden zowel met formele als informele kleding worden gedragen.
Tegen het einde van de jaren 70 werden hoge schoenen minder populair, maar ze zijn de afgelopen jaren weer helemaal terug in de mode.