Zij huilen om de konijnen
In een weiland in Shaykh Uthman, ‘Adan Governorate, Yemen, staan twee kinderen te huilen. Ze kijken naar een groepje konijnen dat op de grond ligt. De konijnen zijn dood.
De kinderen zijn broer en zus. De jongen heet Ahmed en het meisje heet Fatima. Ze zijn 10 en 8 jaar oud. Ze hebben de konijnen opgevoed sinds ze klein waren.
De konijnen waren hun beste vrienden. Ze speelden samen, ze liepen samen door het weiland, en ze aten samen uit de hand van de kinderen.
Een paar uur geleden waren de kinderen aan het spelen met de konijnen toen ze een auto zagen aankomen. De auto reed snel en reed over de konijnen heen.
De kinderen konden niets doen om de konijnen te redden. Ze konden alleen maar toekijken hoe hun beste vrienden stierven.
Nu staan ze daar, midden in het weiland, en huilen ze. Ze huilen om hun konijnen, maar ze huilen ook om zichzelf. Ze hebben hun beste vrienden verloren.
(6)
Mogelijke interpretaties:
- De kinderen huilen omdat ze verdriet hebben om de dood van hun konijnen. Ze hadden een sterke band met de konijnen en ze missen ze nu.
- De kinderen huilen ook om zichzelf. Ze voelen zich schuldig omdat ze de konijnen niet hebben kunnen redden. Ze denken dat ze het hadden kunnen voorkomen als ze sneller hadden gereageerd.
- De kinderen huilen om de wereld om hen heen. Ze zien hoe oneerlijk en wreed de wereld kan zijn. Ze begrijpen niet waarom de konijnen moesten sterven.
Afsluiting:
De kinderen huilen nog steeds. Ze weten niet hoe lang ze nog zullen huilen. Maar ze weten wel dat ze de konijnen nooit zullen vergeten.